A braid of lines and thoughts. This monochrome photograph depicts a meditating figure in a natural setting, where intertwining light and shadow create a braid of lines and thoughts. The scene blurs reality and imagination, surrounding the viewer in a contemplative state that combines unsettling stillness with surrealism.
It also evokes the paradox of our existence: in literature and thought, we often separate ourselves (as humans) from nature, and put a lot of effort into feeling at one with the world around us, for example through meditation.
GRAŻA
Grażyna. Grażyna on vacation beneath a pear tree.
That’s the brief, breezy description Marta gave while striking a pose.
That’s the brief, breezy description Marta gave while striking a pose.
To bid farewell to the photo series with Marta comes her next incarnation—Grażyna.
What a beautiful name—literally meaning “beautiful.” It’s a nod to those cherished memories of yesteryear… Memories steeped in the magic of the old PRL days—so “beautiful” as those sweet, colorful candies (if you remember them).
Over time, memories tend to stray further and further from reality—whether for better or worse.—sometimes in a charming way, sometimes not. But Grażyna’s got her own map—she knows how things are, how they were, and how they’ll be. She’ll likely tell you, too, without hesitation.
Maybe her husband is what you’d call a “derector” by profession? What does Grażyna do, and where does she work? Who can say? The bottom line is, “whether you’re standing or lying down, you’re owed five thousand…” Although chances are, you’re standing while she’s comfortably lying back—and in her case, the extra is all hers.
Ah, the days of “Maluchs” (the Fiat 126p), Polonez sedans, and those trusty Nysa trucks on the roads. The era of substitute packaging, of products that were sort of-this-and sort of-that (and chocolate-esque, too), and of interminable queues at the shops… This is why I wasn’t a fan of Saturdays—supposedly a day off from school, yet you still had to wake up at the crack of dawn to join your sisters in line for… who knows what.
And still, from time to time I’d wander over to Pewex (a hard-currency store)—not so much to buy anything (the luckiest snagged those coveted “American” dollars, though vouchers were also in play) but just to admire the splashy packaging, check out the “jeans” (more like doormats—if I recall correctly, the Polish denim knock-off brand Odra just wouldn’t seem to dry out properly ;) ) and also to experience those exotic, because Western, scents.
Remember the yearly crisis over the missing twine for tying up the sheaves? It was a fixed, unsolvable headline during the harvest season news on the Television Journal—year after year. After all, it was tradition. And “Tradition” even became a chic name for a little girl—modern, in its own quirky way. Much like those makeshift packages.
The days of taping songs off the charts on Radio Trójka onto cassette tapes.
The times… of whatever anyone remembers.
But Graża also has a bad day sometimes, the substitute packaging bursts.
Grażyna. Grażyna na wczasach pod gruszą".
Tak Marta pozując określiła krótko tę postać :)
Tak Marta pozując określiła krótko tę postać :)
Na pożegnanie serii zdjęć z Martą, jej kolejne wcielenie - Grażyna.
Piękne imię, oznaczające “piękną” właśnie – piękna sprawa z nostalgią wspomnień z lat minionych…
Wspomnień PRL czar – „piękne” jak słodkie draże (kto pamięta?)
Wspomnienia po czasie najczęściej coraz bardziej „odjeżdżają” od faktów – czy to w lepszą, czy gorszą stronę. Ale Graża ma mapę i one wie jak nawigować - ona wie jak jest i jak było. Jak będzie też. I ona, najpewniej też, to Tobie powie.
Być może jej mąż jest z zawodu „derektorem”? Co robi Graża, gdzie pracuje? Trudno powiedzieć, najważniejsze, że „czy się stoi, czy się leży pięć tysięcy się należy”… Choć pewnie to ty stoisz, a ona leży i jej się bardziej należy.
Czasy maluchów, polonezów, nys na drogach. Opakowań zastępczych. Produktów cośtampodobnych, czekoladopodnych. Kolejek w sklepach… dlatego nie lubiłem soboty – niby dzień wolny od szkoły, a trzeba było znów rano się budzić, żeby z siostrami iść, stać w kolejce „pocośtam”.
A i tak chodziłem od czasu, do czasu do Pewexu – nie żeby coś kupić (najszczęśliwsi mieli dolary, te takie „amerykanskie”, ale był też bony…) tylko żeby sobie popatrzeć na kolorowe opakowania, jeansy (wycieraki takie, bo odra – jeśli dobrze pamiętam polską markę dżinsopodobną – nie chciała się wycierać ;), żeby też poczuć te egzotyczne, bo zachodnie zapachy…
A i tak chodziłem od czasu, do czasu do Pewexu – nie żeby coś kupić (najszczęśliwsi mieli dolary, te takie „amerykanskie”, ale był też bony…) tylko żeby sobie popatrzeć na kolorowe opakowania, jeansy (wycieraki takie, bo odra – jeśli dobrze pamiętam polską markę dżinsopodobną – nie chciała się wycierać ;), żeby też poczuć te egzotyczne, bo zachodnie zapachy…
Czasy corocznego braku sznurka do snopowiązałek, co było punktem obowiązkowym pakietu informacji z sezonu żniwnego w Dzienniku Telewizyjnym ;) Co roku. Nierozwiązywalny problem sznurka do snopowiązałek. W końcu Tradycja. Tradycja to przecież też „dobre imię dla dziewczynki”, takie nowoczesne. Jak te opakowania zastępcze.
Czasy nagrywania piosenek na kasety magnetofonowe z listy przebojów w radiowej Trójce.
Czasy nagrywania piosenek na kasety magnetofonowe z listy przebojów w radiowej Trójce.
Czasy… tego, co kto pamięta
Ale Graża też czasem ma gorszy dzień, opakowanie zastępcze pęka
